چمن مصنوعی چیست؟

چمن مصنوعی نوعی کفپوش است که به نسبت چمن طبیعی استقامت و دوام بیشتری دارد. به علت تشابه رنگی با چمن طبیعی، آن را چمن مصنوعی نامگذاری کرده‌اند. این چمن متراکم تر، مقاوم تر از چمن طبیعی است و مشکل رشد تخم چمن در زمین‌های غیر حاصلخیز را نیز حل نموده است. در کشورهای اروپایی که سرما باعث عدم رشد چمن می شود و در کشورهای نزدیک استوا که گرمای بیش از حد باعث از بین رفتن چمن معمولی می‌شود. استفاده از چمن مصنوعی گزینه بسیار مناسبی است. این نوع کفپوش‌ها عمدتاً در استادیوم‌های ورزشی به کار می‌روند.

ساخت چمن مصنوعی

در ساخت آن دانه های رنگی پلی پروپیلین یا پلی ایتیلین موسوم به پلیمرن آنقدر گرم میشوند تا خمیری از آنها بدست آید. سپس یک استابیلایزر ماورای بنفش و حرارتی (ضد مچاله شونده) به آن اضافه می شود.سپس جرم مایع با بشقابی مجدر تک فیلامانی از قالب بیرون کشیده میشود ویا بطرف یک لایه خیلی نازک که به چند تکه نواری در آمده و سوراخ دار است برده میشود طوری که ساختار شانه اصلی از الیاف فیبردار تشکیل میگردد.در ادامه روی پارچه بافته پلی پرو پیلین تثبیت شده ماورای بنفش بسته هایی از الیاف مصنوعی حلقهای در یک خط یا زیگزاگی گذاشته میشود و سپس بالاتکس به عقب برده میشود. حلقه های برش داده شده و پارچه تافته شده سوراخ دار می شود.در ادامه چمن مصنوعی تراکم سوزن ها یا شابلون به اضافه ٣/٨ تعداد طره ها در هر متر ٢٠٠ مسیر تعداد گره ها (که در این مورد ٢١.٠٠٠ گره است) و وزن را که معمولا بین ٢ و ۴ کیلو گرم است تعیین می کند.حین خشک شدن در ٩٠ درجه سانتی گراد پوشش لاتکس سخت شده و سپس الیاف مصنوعی میتواند مجعد یا حاشیه دار شود.در ساخت چمن مصنوعی ارتفاع و رنگ ها مختلف اند (چند میلی متر تا ٧-۶ سانتی متر) و به رنگ های (سبز و قرمز و قهوهای می باشد.برای زمین های تنیس می توان حتی سفید و زرد وآبی باشد.

نصب چمن مصنوعی

برش کاری: حتی الامکان سعی می کنیم که از پشت و بین حلقه های فیبر صفحه چمن را برش داده طوری کارد برش به زیر بافت طره ای یا منگوله ای پشتی رسیده تا حداقل با الیاف تماس بگیرند. اگر میدان ورزشی شامل رول ناجور با درزها باشد آن وقت یک لایه 3 سانتیمتری صیقلی داده شده یا براق بوجود خواهد آمد. وقتی که صفحه چمن رول میشود و بیرون می زند سمت لیف باید در نظر گرفته شود می توان اغلب این را در پشت صفحه جهان چمن مصنوعی با یک فلش کوچک مشخص کرد.

کاربرد چمن های مصنوعی

در اطراف استخر ها

دربین سنگ‌های حیاط

در حیاط مهد کودک‌ها و زمین بازی بچه‌ها

در تراس خانه

در حیاط خانه

در زمین‌های فوتبال

در زمین‌های تنیس

در زمین‌های فوتسال

در فضاهای شهری

در پارک‌ها

جهت برج‌های مسکونی و تجاری

فوتبال، تنیس، هاکی، گلف، مینی گلف و باشگاه‌های پینت بال، چمن مصنوعی جهت فضای کارخانجات

در میادین دو میدانی و زمین‌های چند منظوره

در بالکن ها و پشت بام‌ها

کاربرد چمن مصنوعی باغ تالار

چمن مصنوعی در باغ تالار ها از کاربری‌های اجرایی این محصول می‌باشد، که این روزها رشد چشم‌گیری ‏داشته. هزینه‌های پایین ایجاد و نگهداری و عدم نیاز به مراقبت‌های دائمی از عواملی است که مورد توجه مدیران باغ‌ها و باغ ‏تالارها قرار گرفته است.‏

کاربرد چمن مصنوعی بین سنگ

برخی از سوالات به اجرای چمن مصنوعی در حیاط و یا شیارهای سنگ مربوط می‌شود. خیلی‌ها فکر می‌کنند که چمن‌های مصنوعی بین شیارهای سنگفرش، باید کوتاه باشد و یا عمق شیارها باید زیاد باشد تا چمن‌ها آسیب نبینند.

اما بهترین پیشنهادی که می‌توانم برای اجرای چمن مصنوعی در چنین موقعیت‌ها و کاربردی، ارائه بدهم، چمن‌های بین ۲۵ تا ۳۰ میلی‌متر هستند، چون به دلیل حجم بالای الیاف، سرسبزی بیشتری را به وجود می‌آورند. چنین چمنی را می‌شود با قیمت‌های مناسب تهیه کرد.

یادتان باشد که عمق شیارهای بین‌سنگ نباید خیلی زیاد باشد، به نظر من بین پنج میلی‌متر تا یک سانتی‌متر کافیست. برای کاربری بین سنگ باید محصولی انتخاب شود تا در شیارهای سنگ، خودنمایی کند و فضا را سبز و با انرژی جلوه دهد.

کاربرد چمن مصنوعی در روف گاردن

روف گاردن یک ایده فوق العاده است که با چمن مصنوعی جان تازه‌ای می‌گیرد، اگر قصد اجرای روف گاردن را دارید، چمن مصنوعی مدل صدف و چمن مصنوعی مدل مانا ۲۵ از ایده‌آل ترین گزینه‌ها هستند.

کاربرد چمن مصنوعی در بالکن

بالکن کوچک‌ترین کاربرد چمن مصنوعی و در عین حال حساس‌ترین است. بالکن فضاییست که اعضای خانواده بیشتر از هر کاربری دیگر چمن مصنوعی از آن استفاده می‌کنند. پس بهتر است محصولی انتخابی شما دارای قابلیت نظافت آسان باشد و در عین حال الیاف آن لطافت داشته باشد.

چرا از چمن مصنوعی استفاده می کنیم؟

در ادامه‌ی موضوع چمن مصنوعی چیست به چرایی استفاده از چمن مصنوعی می‌پردازیم:

نصب چمن مصنوعی کار بسیار آسانی است.

سبز باقی می‌ماند.

تغییرات نامساعد آب و هوا آن را از بین نمی‌برد.

به مراقبت و رسیدگی فوق العاده کمتری نسبت به چمن واقعی نیاز دارد.

همچنین موجب کاهش هزینه‌های شما در طولانی مدت می‌شود؛ زیرا:

۱) شما مجبور به خرید و یا نگهداری ماشین چمن زنی نخواهید بود.

۲) نیاز به نظافت و کاشت مجدد نخواهید داشت.

۳) به راحتی قابل نصب است تا جایی که خودتان می‌توانید آن را نصب کنید.

ولی اگر بخواهید یک چمن کاملاً مسطح و باکیفیت عالی داشته باشید می‌توانید از افراد متخصص در امر نصب چمن مصنوعی استفاده کنید.

۴) کرم‌ها و حشرات که زیر چمن طبیعی رشد می‌کنند نه زیر چمن مصنوعی.

۵) همان‌طور که می‌دانید با گرم شدن هوا، محدودیت‌های استفاده از آب هم به وجود خواهند آمد.

محدودیت‌های آبیاری می‌تواند یک چمن طبیعی را از بین ببرد، اما چمن مصنوعی تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت.

۶) یکی دیگر از مزایای چمن مصنوعی کاهش قابل توجه مصرف آب است.

آیا گاز هلیوم قابل اشتعال و خطرناک است؟

گازهای قابل اشتعال چه خصوصیتی دارند؟

دغدغه ی اینکه آیا گاز هلیوم قابل اشتعال است؟ در ذهن بسیاری از والدینی که بادکنک هلیومی برای فرزندان خود تهیه می کنند وجود دارد. به خصوص وقتی که لازم باشد این بادکنک ها را با کپسول گاز هلیوم در فضای خانه پر کنند.

گاز هلیوم گازی نجیب

قبل از پرداختن به سوال آیا گاز هلیوم قابل اشتعال است؟ می پردازیم به موضوع نجیب بودن گاز هلیوم.گازهای نجیب به گروهی از عناصر می گویند که یک ستون از جدول تناوبی یا جدول مندلیف را به خود اختصاص داده اند و همگی در دمای اتاق گاز هستند. این عناصر به نام گازهای نجیب معروف اند و هلیوم در صدر این عناصر قرار دارد. پس از آن نئون، آرگون، کریپتون، زنون، زادون و اوگانسون هستند.

تمامی گازهای نجیب به صورت تک اتمی در طبیعت وجود دارند و تنها حدود یک درصد از حجم اتمسفر را به خود اختصاص داده اند. برای استحصال گازی مانند هلیوم نمی توان، آن را از جو استخراج کرد و برای تولید آن لازم است از ذخایر گاز طبیعی که دارای 7% هلیوم است بهره گرفته شود.

علت اشتعال گاز هیدروژن

اشتعال زمانی اتفاق می افتد که واکنش در گازها ایجاد شود. واکنشی که سبب برای اشتعال می شود، در واقع ازترکیب گاز با اکسیژن حاصل می شود که به این فرآیند سوختن می گویند. گاز هیدروژن قابلیت ترکیب با اکسیژن و سوختن را دارد. اما همانطور که ذکر شد، گاز هلیوم یک گاز نجیب است و به دلیل عدم واکنش با اکسیژن قابلیت اشتعال نیز ندارد.
گاز نیتروژن نیز مانند گاز هلیوم قابل اشتعال نیست. هرچند سرایت آتش به مخازن آن سبب ترکیدگی خطوط انتقال می شود و اکسیدهای خطرناکی در حضور آتش با اکسیژن ایجاد می کند. اما، هلیوم ظرفیت واکنش دادن و تولید اکسیدهای خطرناک را ندارد و گاز کاملاً بی خطر و غیر قابل اشتعالی است.

استنشاق گاز

استنشاق گازهای بی خطری مانند هلیوم یا نیتروژن که البته در هوای اطراف نیز وجود دارند ضرر ندارد. اما باید به این نکته توجه کرد که تنفس هوای بدون اکسیژن می تواند برای افراد آسیب زا باشد. علت اصلی تنفس اکسیژن رسانی به بدن است. استنشاق گاز خالص باعث می شود ریه ها پر از گاز شود و فرد احساس کاذب تنفس داشته باشد، در صورتی که در واقع اکسیژنی از طریق ریه ها جذب خون نمی شود و می تواند مشکلات مغزی نیز به وجود بیاورد. به همین دلیل برای احتیاط لازم است مستقیماً گاز خروجی از کپسول یا بادکنک هلیومی تنفس نشود، اما آزاد شدن این گاز در هوای یک محیط مانند خانه ها مشکل ساز نخواهد بود.

خاصیت تغییر صدا به علت تنفس گازهایی مانند هلیوم افراد را جذب می کند، تا آن را به وسیله ی بازی خود تبدیل کنند. اما، استنشاق مستقیم هلیوم ابداً توصیه نمی شود. درست است که گاز هلیوم گازی بی اثر، غیر سمی و دارای کاربردها و خواص منحصر به فردی است اما در خصوص استفاده ی بادکنک های هلیومی باید نسبت به اینکه در این بادکنک های هلیومی آیا گاز هلیوم قابل اشتعال است؟ اطلاعات لازم را کسب نمود.

تفاوت بادکنک های هلیومی و بادکنک های هیدروژنی در چیست؟

می دانیم که گاز هلیوم یک گاز بی اثر است. در نتیجه این گاز عکس العملی در صورت وجود حرارت و اکسیژن از خود نشان نخواهد داد. این دقیقا دلیل و مصداقی برای این موضوع است که بادکنک های هلیومی تنها اتفاق ناگواری را که میتوانند سبب شوند ترکیدن این بادکنک هاست. ولی باید دانست که بادکنک هایی که از هیدروژن پر شده اند قابل اشتعال هستند و می توانند خطر آفرین باشند.

آیا بادکنک های هلیومی میتوانند خطرناک باشند و موجب آتش سوزی شوند؟

و اکنون می پردازیم به موضوع آیا گاز هلیوم قابل اشتعال است؟ یکی از اصلی ترین ویژگی هایی که هلیوم دارد این است که این گاز، گازی بی اثر است. در کل بی اثری یک گاز بدین معناست که غیر قابل اشتعال می باشد. در نتیجه لازم نیست که دیگر نگران خطرات استنشاق گاز هلیوم در بادکنک های هلیومی فرزندانمان، در راستای اشتعال پذیری باشیم. تنها به دو مسئله در خصوص این بادکنک ها باید توجه کرد، اول اینکه ذخایر این گاز محدود هستند و بهتر است برای مصارف غیر کاربرد از این گاز استفاده نشود و دوم اینکه این به هیچ وجه به منظور تغییر صدا به فرزندان خود اجازه نداده که این گاز را وارد بدن خود کنند، این کار می تواند عواقب جبران ناپذیری برای افراد داشته باشد.

مزیت گاز هلیوم در هنگام انبار آن چیست؟

این امر که گاز هلیوم گازی بی اثرمی باشد و جز گازهای نجیب دسته بندی شده است و قابل اشتعال نمی باشد می تواند مزیت بزرگی به هنگام انبار کردن این گاز محسوب شود. همچنین بی اشتعال بودن این گاز باعث

آیا گاز های هلیوم که به صورت مایع در آمده اند قابل اشتعال می باشند؟

در پاسخ به این سوال باید گفت خیر، هلیوم هم در صورت مایع بودن و هم در صورت گاز بودن قابل اشتغال نمی باشند. دلیل آن این است که هلیوم گازی نجیب است و واکنش در خصوص اشتعال پذیری از خود نشان نخواهد داد. در نتیجه میتوان این گاز مفید را جزء گازهای غیر قابل اشتعال دسته بندی نمود.

منبع : آیا گاز هلیوم قابل اشتعال و خطرناک است؟

آنچه که باید درباره ماشین های سوخت هیدروژنی بدانید

عده ای معتقدند گاز هیدروژن سوخت پاکِ آینده خواهد بود. محققان طرحی در اروپا می خواهند با تبدیل هیدروژن به سوخت اصلی خودروها اولین شبکه سراسری سوخت رسانی هیدروژن را برای رانندگانِ خودروهای پیل سوختی در اروپا به راه بیندازند‎. در حال حاضر دانمارک اولین کشور دنیاست که در آن شبکه ملی سوخت رسانی برای هیدروژن وجود دارد.

یکی از راههای کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن استفاده از هیدروژن به جای بنزین و دیزل است. محققان طرح اروپایی تبدیل هیدروژن به سوخت اصلی خودروها در دانمارک به دنبال راهی برای پیشبرد این فناوری هستند. در اروپا در حال حاضر تنها چند صد وسیله نقلیه با سوخت گاز هیدروژن وجود دارد.

دانمارک اولین کشور دنیاست که در آن شبکه ملی سوخت رسانی برای هیدروژن وجود دارد. حدود ۱۰ جایگاه سوخت رسانی هیدروژنی در نقاط استراتژیک کشور راه اندازی شده است.

سوخت گیری در عرض کمتر از پنج دقیقه

تی آیس لائوستن ینسن، مدیرعامل «دانمارک هیدروژن»، شبکه ملی سوخت رسانی هیدروژن در دانمارک درباره خودورهای هیدروژنی می گوید: «در خودرو به جای باتری یک پیل سوختی هیدروژنی قرار دارد که در آن در اثر واکنش بین هیدروژن و اکسیژن، آب و الکتریسیته تولید می شود. در واقع یک واکنش شیمیایی رخ می دهد و تنها گازی که از اگزوز ماشین بیرون می آید بخار آب است.»

هدف «طرح اروپایی تبدیل هیدروژن به سوخت اصلی خودروها» این است که طی دو سال حدود۵۰ جایگاه سوخت رسانی هیدروژنی در سرتاسر اروپا ساخته و تعداد خودروهای برقی هم که با هیدروژن کار می کنند دو برابر شود. اما مزیتهای خوردوی هیدروژنی نسبت خودروهای برقی که با باتری کار می کنند چیست؟

تی آیس لائوستن ینسن درباره مزایای این خودور می گوید: «این خودروها خیلی نرم حرکت می کنند و موتور آن سروصدا نمی کند. یکی از مزایای این خودرو این است که می توانید از همان الگوهای موتورهای احتراقی استفاده کنید، یعنی می توانید به ایستگاه سوخت رسانی بروید و پیل سوختیِ خوردو را سه الی پنج دقیقه با گاز هیدروژن شارژ کنید و با آن بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر رانندگی کنید.»

تولید هیدروژن پاک

پس از خودروهای هیبریدی و الکتریکی، پیشگامان خودروسازی جهان درصدد عرضه‌ی تجاری اتومبیل‌های مبتنی بر سوخت هیدروژنی هستند. تویوتا و هوندا اولین محصولات هیدروژنی خود را امسال و سال آتی روانه‌ی بازار خواهند کرد و انتظار می‌رود باقی خودروسازان نیز به جمع آن‌ها بپیوندند. در ادامه به بررسی ساختار و جزئیات مرتبط با این خودروها خواهیم پرداخت.

براساس اعلام تویوتا، بزرگ‌ترین خودروساز حال حاضر جهان برای عرضه‌ی تجاری اولین خودروی هیدروژنی خود بصورت تجاری در سال ۲۰۱۵ میلادی برنامه‌ریزی کرده است. میرای با قیمت ۵۷٫۵۰۰ دلار در اختیار خریداران قرار خواهد گرفت. همچنین هوندا، به‌عنوان دیگر خودروساز شناخته شده‌ی ژاپن، برای عرضه‌ی خودروی هیدروژنی خود در سال ۲۰۱۶ میلادی برنامه‌ریزی کرده است. اما چرا خودروسازان با وجود انواع خودروهای هیبریدی و الکتریکی در پی تولید خودروهای هیدروژنی هستند؟ برای استفاده از خودروهای الکتریکی چون تسلا، باید کاربران ساعت‌ها وقت صرف شارژ شدن کامل خودروی خود کنند، در حالی که سوخت‌گیری خودروهای هیدروژنی کمتر از پنج دقیقه طول می‌کشد. تنها راهکاری که امکان تامین انرژی‌های خودروهای الکتریکی را در کوتاه‌ترین زمان ممکن میسر می‌کند، تعویض باتری‌ها است که با توجه به قیمت بالای این باتری‌ها، چندان عاقلانه نیست. شاید از خود بپرسید که چرا با وجود این امکانات هنوز خودروهای هیدروژنی بصورت تجاری و گسترده در خیابان‌ها قابل مشاهده نیستند؟ عوامل متعددی در این باره دخیل است که می‌توان از جمله‌ی آن به بهره‌وری، آلودگی هوا، سیاست و انرژی اشاره کرد.

خودروی هیدروژنی چیست؟

خودروهای پیل سوختی به اتومبیل‌هایی اطلاق می‌شود که باتری مورد استفاده در آن‌ها هیدروژن/اکسیژن است. برخلاف باتری‌های معمول مورد استفاده، باتری‌های هیدروژنی ساختار بسته‌‌ی مملو از مواد شیمیایی ندارند، بلکه می‌توان آن‌ها را با گاز هیدروژن شارژ کرد. شماری از باتری‌ها علاوه بر هیدروژن توانایی کار با گازهای دیگر، نظیر متان و بنزین را دارند، اما این موارد در کاربردهای محدود صنعتی چون نیروگاه‌ها یا لیفتراک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

همچون باتری‌های معمول مورد استفاده، باتری‌های سوختی نیز از وجود آند، کاتد و الکترولیت بهره می‌برند. اغلب خودروهای هیدروژنی تولید شده همچون تویوتا میرای و هوندا اف‌سی‌ایکس کلاریتی، از باتری‌های سوختی با الکترولیت پلیمری بهره می‌برند. این نوع باتری‌ها که اصطلاحا Polymer Exchange Membrance Fuel Cell یا به اختصار PEMFC نام گرفته‌اند، برای استفاده در انواع وسایل نقلیه توسعه یافته‌اند. در این پیل‌های سوختی، هیدروژن با فشار از درون کاتالیزور پلاتینیوم عبور می‌کند که با عبور از این مرحله دو یون و دو الکترون به دست می‌آید. الکترون‌های حاصل در فرآیند نیرو بخشیدن به موتور الکتریکی خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرند و یون‌های حاصل نیز با اکسیژن ترکیب شده و در نتیجه بخار آب از اگزوز خودرو خارج می‌شود. پیل‌های سوختی PEMFC به اندازه‌ای در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند تا انرژی مورد نیاز برای تامین نیروی الکتریکی مورد نیاز خودرو تامین شود.

در حال حاضر کدامیک از خودروسازان مطرح جهان در اتومبیل‌های هیدروژنی تولید کرده‌اند؟ هیوندای نمونه‌ای از توسان را در تابستان سال جاری میلادی بصورت لیزینگ و با یک قرارداد سه ساله با پرداخت ۴۹۹ دلار در ماه روانه‌ی بازار کرده است. غول خودروسازی کره‌ی جنوبی برای فروش ۶۰ هیوندای توسان هیدروژنی در جنوب کالیفرنیا برنامه‌ریزی کرده است. تویوتا برای فروش میرای به قیمت ۵۷٫۵۰۰ دلار در سال ۲۰۱۶ برنامه‌ریزی کرده است. هوندا هم وعده‌ی عرضه‌ی خودروی هیدروژنی خود را در سال ۲۰۱۶ میلادی داده است. باواریایی‌ها اعلام کرده‌اند که در آینده‌ی نزدیک نسخه‌ی بی‌ام‌دبلیو هیدوژنی را معرفی خواهند کرد. این خودروساز آلمانی با تویوتا برای اشتراک‌گذاری فناوری‌های مورد استفاده به توافق رسیده است. سایر خودروسازان مطرح دنیا چون جنرال‌موتورز در حال آزمایش خودروهای هیدروژنی هستند.

هیدروژن مورد نیاز در کجا تولید خواهد شد؟

در صورتی که هدف از تولید خودروهای هیدروژنی ایجاد یک چرخه‌ی سبز و بدون تولید آلودگی است، هیدروژن مورد نیاز نیز باید از راه‌هایی تولید شود که آلودگی را به محیط زیست تحمیل نکند. اما تولید هیدروژن فرآیند بسیار سختی دارد. بهترین راه برای به دست آوردن گاز هیدروژن استفاده از الکترولیز برای جدا کردن هیدروژن و اکسیژن در آب است. این روش اصلا بهینه نیست و هزینه‌ی مورد نیاز برای تولید هر کیلوگرم هیدروژن در بهینه‌ترین حالت ۲.۵ دلار است.

تغییر ساختار گاز طبیعی راهکار دیگری است که می‌توان برای تولید هیدروژن از آن استفاده کرد، اما نکته‌ی منفی این روش تولید آلودگی است. در این روش دمای بخار آب در حدود ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ درجه‌ی سانتی‌گراد افزایش می‌یابد و در این مرحله بخار با گاز متان مخلوط می‌شود که نتیجه‌ی آن تولید مونوکسید کربن و هیدروژن در کنار مقدار کمی دی‌اکسید کربن است. در حال حاضر بیش از ۹۵ درصد از هیدروژن تولید شده در آمریکا به این روش به دست می‌آید.