گاز مونوکسید کربن دارای چه خطراتی است؟

خطرات و مضرات گاز منو اکسید کربن چیست؟

در فصل سرما، شرایط و امکانات هر منقطه ای ایجاب می کند که با وسیله ی متفاوتی اقدام به گرمایش منازل و محیط های بسته صورت گیرد. در چنین زمانی خطرات گاز منواکسید کربن اهمیت پیدا می کنند و افراد باید از آن ها آگاهی داشته باشند. زیرا گاز مونوکسید کربن محصول واکنش سوختن است و می تواند کشنده باشد. خطرات گاز منواکسید کربن و ایجاد مسمومیت در فضای بسته زمانی رخ می دهد که تهویه درست و مناسب در محیط برای خارج کردن گاز های اصل از سوختن وجود نداشته باشد و هوای تازه و اکسیژن امکان ورود نداشته باشند.

نقص فنی در وسایل گرما زا، نقص در نصب دودکش و زغال نیم سوخته همگی سبب ورود این گاز خطرناک به محیط بسته و در پی آن مسمومیت با گاز مونوکسید کربن می شوند.

گاز منو اکسید کربن چیست؟

گاز مونو اکسید کربن یکی از محصولات سوخت ناقص است . ترکیب شیمیایی گاز مونو اکسید کربن چیست ؟ اگر سوختن کامل انجام شود کربن دی اکسید محصول اصلی سوختن خواهد بود. و مونوکسید کربن با فرمول شیمیایی CO که از یک کربن و یک اکسیژن تشکیل شده است در اثر سوخت ناقص ایجاد می شود.

خطرات گاز منواکسید کربن به مراتب بیشتر از گاز کربن دی اکسید است و در خون انسان مشکل اکسیژن رسانی ایجاد می کند. با جایگیزینی اکسیژن در هموگلوبین اجازه ی رساندن اکسیژن به سلول های بدن را نمی دهد و می تواند به کما و مرگ منجر شود.

چگونگی تولید گاز مونو اکسید کربن

برای پیشگیری از خطرات گاز منواکسید کربن در محیط های بسته لازم است از منابع تولید آن آگاه باشیم. وسایل گاز سوز گرمایشی در داخل منازل و فضای داخلی ساختمان ها سبب تولید گاز مونوکسید کربن می شوند. نقص در دودکش یکی از مهمترین علل انتقال این گاز به فضای داخلی است. استفاده از وسایل خوراک پزی برای گرمایش هوای داخل منازل، استفاده از روشنایی گازی بدون تهویه و به مدت زمان طولانی، شومینه، مشعل شوفاژ معیوب، آبگرمکن های گازی و دود خارج شده از اگزوز اتومبیل همگی منابعی برای تولید گاز مونو اکسید کربن هستند.

گاز منواکسید کربن چه مضرات و خطراتی دارد؟

گاز مونو اکسید کربن سبب ایجاد مسمومیت می شود. این مسمومیت در افراد مختلف خطرات متفاوتی دارد. برای مثال خطرات گاز منواکسید کربن برای جنین های در شکم مادر و نوزادان به مراتب از بزرگسالان بیشتر است و رشد مغزی آن ها را دچار اختلال می کند. همچنین افراد مسن نیز در برابر مسمویت با گاز مونوکسید کربن حساسیت و آسیب پذیری بیشتری دارند. به همین دلیل باید مراقب این گروه های سنی و همچنین بیماران قلبی بود.

اگر گاز مونوکسید کربن منجر به از دست رفتن هوشیاری شود احتمال کما و مرگ به شدت بالا می رود.

مسمومیت با گاز مونو اکسید چگونه است؟

مسمومیت با گاز مونوکسید کربن با سر درد و سرگیجه آغاز می شود و در فرد احساس خواب آلودگی ایجاد می کند. در موارد شدید تر تهوع، استفراغ، تنگی نفس، از دست رفتن سطح هوشیاری و تاری دید نیز از علائم آن خواهند بود. به همین دلیل افرادی که از وسایل گرمایشی دودزا استفاده می کنند باید به این علائم آگاه باشند تا بتوانند از خطرات گاز منواکسید کربن مصون بمانند.

چگونه می توان فهمید که دچار مسمومیت خفیف شده ایم؟

اگر فردی در حالت بیداری در معرض تنفس گاز منوکسید کربن قرار بگیرد می تواند علائم اولیه را تشخیص داده و به سرعت برای رفع آن اقدام کند. قربانیان گاز مونوکسید کربن که متاسفانه دچار مرگ می شوند، کسانی هستند که در زمان خواب در معرض تنفس این گاز خطرناک قرار می گیرند.

افراد باید بدانند با بروز علائمی همچون سوزش گلو، گیجی، خواب آلودگی و تهوع باید خود را به هوای تازه برسانند.

وسایلی که می توانند در زمان های خطزناک گاز مونوکسید کربن تولید کنند

وسایل گاز سوز و وسایل گرمایشی که دود کش ندارند، منبع اصلی تولید گاز مونوکسید کربن در داخل فضای بسته هستند و عمده خطرات گاز منواکسید کربن مربوط به این وسایل است. آبگرمکن های دیواری و اتومبیل روشن در پارکینگ نیز می توانند این گاز خطرناک را به داخل فضای بسته وارد کنند.

در هنگام مسمومیت با گاز مونوکسید از چه پادزهری باید استفاده کرد؟

دانشمندان به تازگی پروتئینی را در بدن موش ها ساخته اند که می تواند روند مسمویت با مونوکسید کربن را معکوس کند. در صورتی که این فرمول آزمایش های انسانی را به خوبی پشت سر بگذارد، به عنوان اولین پادزهر مسمومیت مونوکسید کربن به کار گیری خواهد شد و خطرات گاز منواکسید کربن از سر بشر رفع خواهد کرد.

اطلاعات ایمنی گاز کربن مونوکسید

داشتن اطلاعات ایمنی کافی، علائم و درمان اولیه در مسمومیت با مونوکسید کربن به اقدام به موقع منجر می شود. این گاز قابل اشتعال است و می تواند در تماس با آتش منفجر شود. برای ایمنی از خطرات این گاز باید در محیط ار تهویه متاسب استفاده گردد.

منبع : گاز مونوکسید کربن دارای چه خطراتی است؟

اهرام ثلاثه و طریقه ساخت آن

مصر باستان یکی از تمدن های مرموز در تاریخ بشر است که بعد از گذشت سال ها هنوز هم کارشناسان را برای رمزگشایی به چالش می کشد. آثار به جا مانده در این تمدن کهن حکایت از وجود زیرساخت ها و تکنولوژی هایی دارند که تصور وجود آنها در زمان های دور در ذهن هیچ کس نمی گنجد و مدام این سوال را در ذهن مطرح می کند که چگونه ممکن است چنین آثار پیچیده ای در زمانی به وجود آمده باشد که خبری از تکنولوژی نبوده و امروزه حتی با وجود فناوری های جدید هیچ کس موفق به خلق نمونه ای از آنها نشده است؟

برای حدود 10 هزار سال، دره نیل جایگاه یکی از بانفوذترین و باشکوه‌ترین تمدن‌های عصر خود بود. حتی امروزه هم برخی از آثار به جا مانده از این تمدن کهن همچون اهرام و ابوالهول در زمره مشهورترین و شگفت‌انگیزترین بناهای تاریخی جهان محسوب می‌شوند.

اولین هرم بزرگ را دومین پادشاه از سلسه سوم فراعنه بنام جوز بر پا کرد و این سنت تا سلسه هجدهم ادامه یافت. بعد از آن تا بیست و پنجمین فرعون دیگر هرمی ساخته نشد.

مصری ها زندگی کوتاه این جهان را فانی و مرگ را آغاز یک حیات نوین و جاویدان در دنیای دیگر می شناختند. به همین دلیل منازل خود را با مصالحی مانند خشت و گل و مقابر را از مصالح با دوامی مانند سنگ می ساختند. بر اساس اعتقاد و تفکر آنان هر انسان علاوه بر جسم دارای یک روح بنام «بع»، ویک پیکر شبه گونه بنام «کا» است. «بع» پس از مرگ در زمین مانده و هر شب به جسد باز می گردد ولی «کا» می تواند مابین این دوجهان در حرکت باشد. به اعتقاد اینان، شرط جاودانه بودن زندگانی آن بوده که بع و کا هر دو بتوانند جسد خود را شناخته و به آن بازگردند. به همین علت برای از بین نرفتن اجساد مردگان آنان را مومیایی کرده و کلیه اشیا و متعلقات آنان را در کنار شان قرار می دادند. هم چنین برای محافظت از جسد، مقابر را محکم و غیر قابل نفود می ساختند تا «کا» بتواند در آنجا سکونت کند و از بلاهای طبیعی و سرقت اموال در امان باشد. درهای کاذب در کنار مقابر به منظور ورود و خروج «بع» و «کا» ساخته شده بود تا آنها بتوانند تردد کنند.

هر چقدر مقام مردگان بالاتر بود، مقبره بزرگتری برای او ساخته می شد. صریان قدیم اعتقاد داشتند که فراعنه پس از مرگ به دایی می رسند و بنابراین مقابرشان می بایست بسیار عظیم و غیرقابل نفوذ ساخته می شد. چهار مثلث جانبی هرم در اهرام مصر به گونه ای طراحی شده اند که پرتوهای خورشید بر جسد فرعون تابیده شود و رابطه جاودانی او را با خدای آفتاب که «رع» نام دارد، حفظ کند. در کنار این اهرام مقابر کوچک تر مکعب شکلی بنام «مصطبه» به تعداد زیادی ساخته شده است. فراعنه مراسم خاکسپاری خود را به شکل یک سنت ملی درآورده بودند به طوری که مذهب، هنر و تفکر مصریان آن زمان به شدت به سمت پرستش آنان سوق یافته بود.

اولین هرم

در حدود2هزار و630 سال قبل از میلاد فرعون «جوزر» تصمیم گرفت تا اولین هرم غول پیکر را به عنوان مقبره خود بنا کند. معمار و مغز متفکر طراحی این مقبره غول پیکر، راهب و مجسمه ساز معروفی بنام ایم هوتپ (Imhotep) بود. مکان این مقبره در10 مایلی شهر فینکس در محله ساکارا و61 متر بالاتر از شن های روان صحرا در کنار رود نیل تعیین و کار نقشه برداری، احداث کانال های آب و حمل سنگ های آهکی و گرانیت در فاصله900 کیلومتری از معادن آغاز شد. در آن زمان اکثر جمعیت کشور که به 2/1 میلیون نفر می رسید جهت ساخت این مقبره بسیج شد. پس از تایید و تعیین مختصات جغرافیایی این مکان و انجام مراسم مذهبی- سنتی قربانی کردن، کار خاک برداری آغاز شد. این اولین و عظیم ترین ساختمانی بود که بشر توانسته بود آن را بنا کند. هرم به صورت شش پله ای ساخته شد. مصریان اعتقاد داشتند روح فرعون به وسیله این پله ها به آسمان رفته و به خدا می پیوندد. یک راه اصلی برای وارد شدن به آن و13 در ورودی مجازی برای بازگشت بع و کا به آن ساخته شد. در این زمان زبان نوشتاری خاصی برای ثبت موضوعات، سوابق، موارد اداری، نقشه ها، شماره گذاری و مشخصات مکان نصب سنگ ها و نظایر آن ابداع شد که برای نوشتن تاریخ و موضوعات اجتماعی معمول به کار نمی رفت.

اهرام مصر چگونه ساخته شده است؟!

از مدت‌ها پیش دو سوال عمده در خصوص وزن و سنگینی سنگ‌های به کار رفته در ساختمان اهرام ثلاثه ذهن محققان را به خود مشغول کرده و آنها را دچار سردرگمی کرده بود. سئوالاتی که طرح‌ آن، سال‌ها باستان‌شناسان را در مورد چگونگی بنا شدن این سازه‌های عجیب با خود همراه کرده بود: مصریان چگونه می‌دانستند که این سنگ‌های عظیم را دقیقا در چه نقطه‌ای قرار دهند؟ و چگونه یک معمار می‌توانست با استفاده از 10 هزار نیروی کاری از سواد بی بهره بودند، این طرح‌های دقیق را جز به جز به انجام برساند؟

این سئولات و پرسش‌هایی از این دست، دغدغه‌هایی بودند که ذهن جستجوگر دانشمندی همچون اوله جی بایرن، استاد معماری دانشکده علوم و تکنولوژی دانشگاه نروژ را در زمانی که روی هرم برزگ خوفو در جیزه مطالعه می‌کرده را به خود مشغول ساخته بودند.هرم خوفو که آنرا هرم کیاپس نیز می‌نامند از جمله اهرامی بود که در حدود 2.3 میلیون سنگ به وزن کلی هفت میلیون تن در آن به کار رفته ارتفاعی 146 متری داشته و از بلندترین هرم‌هایی بود که در حدود چهار هزار سال پیش بنا شده بود.آنچه که بایرن موفق به کشف آن شد بسیار ساده بود. وی در بررسی‌های خود دریافت که مصریان روشی کاملا پیشرفته را برای ساخت اهرام ابداع کرده بودند. آنها با اختراع شبکه‌های ساختمانی، سیستم اندازه گیری سازه‌های را از خود بنا جدا کرده و سپس فشاری را روی آن ایجاد می کردند. عملی که در علم امروز به آن مهندسی یا معماری می‌گویند.وی پس از مطالعه روی سی هرم باستانی مصر موفق به کشف راه حلی بسیار دقیق در روش مهندسی مصریان باستان شد که به موجب آن، مصریان می‌توانستند به بلندترین با مرتفع‌ترین نطقه اهرام و با نهایت دقت دست پیدا کنند.بایرن توانست با کاوش و طراحی نحوه ساخت این هرم نه تنها اسناد و مدارکی امروزی از آن را به دست آورد بلکه، روش ساخت تمامی اهرام مصر در دوره‌های مختلف را نیز ثبت کند.به اعتقاد بایرن، پیدا کردن روش معماران مصر باستان در ساخت اهرام این توانایی را به وی داد تا علاوه بر کشف ابعاد مهم ساختمان یک هرم، ساختمانی امروزی را با روش و اندازه‌گیری‌های شناخته شده در مصر قدیم طراحی کرده و بسازد.کارشناسان معتقدند، اگر اصول اثبات شده در تحقیقات بایرن درست باشد، باستان‌شناسان به نقشه‌ای جدید دست پیدا خواهند کرد که نشان می‌دهد اهرام مصر مجموعه‌ای از سنگ‌های سنگین و عظیم الجثه و بدون ساختاری خاص نبوده اند بلکه ساختمانی یکپارچه و با زوایا و مهندسی دقیقی بوده اند.

اهرام مصر از هر نظر چه از نظر معماری وموقعیت جغرافیایی در محل مناسبی قرار دارد.

- هرم به گونه ای ساخته شده است که به چهار جهت اصلی مشرف است.

- خط مداری که از روی جیزه می گذرد دقیقا خشکی ها وآب های روی کره ی زمین را دقیقا نصف می کندوهرم در چنین نقطه ای از نصف النهار ساخته شده است.

- فاصله ی میان مرکز زمین تا هرم کاملا برابر است.

- اندازه ی سطحی چهارجانبی حرم دقیقا برابراست با ارتفاع هرم.

- نوک هرم بزرگ دقیقا شمال واطرافش نیز طول استوا را تمثیل می نمایند.

تمامی این محاسبات بیان گر آن است که اهرام مصر با اندازگیری های دقیق ریاضی ونجومی همراه است که نشان می دهد درآن زمان مصریان از نظر معماری بسیار پیشرفته بوده اند .

سنگ هایی که دراین هرم به کار رفته است از خود کشور مصر گرفته نشده اند وطبق نظر بعضی از کارشناسان وباستان شناسان سنگ ها به مدت ده سال توسط کارگران حمل می شده است وبعد از ده سال تازه به محل بنای اهرام مصر آورده شدند هنوز هیچ کس نمی داند که این سنگ ها مطعلق به چه کشوری است و یا مهندس یا معمار اهرام مصر چه کسی بوده است واز چه شیوه ای استفاده شده است.

نکته ای که باید دراینجا به آن اشاره کرد این است که کارگران اهرام مصربر اساس یاداشت های هردوت گویا درعرض بیست سال متمادی حدود صد هزار کارگر در ساخت اهرام مشغول بودند. جالب اینکه هر کارگر روزانه به اندازه ی یکصد گرم پیاز مصرف می کرده اند با این حساب مشخص می گردد که هر روز برای تامین غذای یکصدهزار کارگر معادل ده هزار کیلو پیاز نیاز بوده است. این رقم در ده روز به یکصد هزار کیلو می رسد.